De Samaria kloof

Hallo allemaal!
Hier weer een mailjte uit Kreta. Ik heb weer een hele evaring achter de rug.
De Samaria kloof, poeh poeh wat een eind is dat zeg! Maar ik heb hem gelopen, en behalve de spierpijn die ik als kadootje er bij heb gekregen, ben ik er blij dat ik het gedaan heb!
Ik zal beginnen bij het begin.
De dag ervoor moest ik nog werken tot 23:00. Toen ik thuis kwam, ben ik vrij snel naar bed gegaan. De wekker op kwart voor 5, en slapen maar.
Dus om kwart voor 5 werd ik wakker, heb ik me aangekleed. Daarna mijn kamergenootje aangespoort om op te schieten, want ze zat vreselijk te treuzelen.
Toen werd er op de deur geklopt, en melde mijn 3e collega zich. We waren compleet.
Wij naar buiten, onderweg kwamen we nog een collega tegen die net terug was van t stappen, die snapte er niet veel van onze actie (ik op dat moment stiekem zelf ook niet).
Maar goed, al vrij snel kwam de bus eraan. Wij hadden ons met z'n drieen op de achterbank genesteld, zodat we lekker ruim konden zitten. Iedereen lag heerlijk te slapen in de bus, dus hebben wij ook maar een poging gewaagd.
Toen iedereen aanwezig was, hield de reisleider een toespraakje. Eerst in het engels, toen in het frans en tenslotte ook nog in het nederlands!!
Na 2x een korte stop te hebben gehad, kwamen we bij de kloof aan. Wij kregen van onze reisleider een paar adviezen mee en daar gingen we dan, op weg om de eerst komende 7 uur alleen maar te lopen. Waar waren we aan begonnen!! Eerst maar wat foto's van de omgeving, toen naar de entree, en daarna de eerste stappen op weg naar een groot avontuur.
In het begin gingen we een vrij smal 'trappetje' af, het viel allemaal erg mee, alleen moest je goed kijken of je je evenwicht wel hield. Sommige stenen lagen los of waren erg gald. Al snel had mijn kamergenootje al gezien dat dit niks voor haar was. Maar een doorzetter als ze is, ging ze verder. We kwamen al vrij snel bij de eerste stop aan, daar stond een klein waterbronntje waar we onze flessen water vulde. Een heerlijk idee, dat het water gewoon daar uit de berg in je flesje komt!
Al vrij snel gingen we weer verder, we hadden tenslotte nog een lange reis te gaan.
We waren wat aan het kletsen en aan het lopen, toen we opeens langs een stukje berg kwamen waar allemaal kleine steentjes opgestappeld stonden. Het zag er heel magisch uit! Ik weet het verhaal erachter nog niet precies, maar dat zal ik binnenkort wel even opzoeken (ik heb er foto's van).
Toen we weer een stukje verder liepen, liepen we langs een beekje. Heel verkoelend, zelfs al liep je er alleen al langs. Ik wou er bijna in lopen, maar aan het voor uitzicht met natte sokken en schoenen nog 11 km lopen, leek me het niet zo'n goed plan.
We vervolgde onze reis en kwamen over beekjes, rotsen of los liggende stenen. Op ongeveer de helft kwamen we in het dorpje Samaria terecht. Het dorpje waaraan de kloof zijn naam te danken heeft. Het dorpje is sinds 1965 niet meer bewoondbaar.Maar ik kan me sowieso niet voor stellen dat daar ooit daadwerkelijk mensen gewoond hebben, maar goed. Het is een mooi dorpje, en je kan er heerlijk even uitrusten en van de omgeving genieten. Na het bezoek aan dit dorpje moesten we 4 km lopen, zonder dat we een rust plaats tegen kwamen. Best zwaar dus. We zijn er ook achter gekomen dan de km in Kreta wat anders zijn dan dat we gewend zijn. Want die 4 km waren 4 hele lange km. haha! Maar na de 4 km kwamen we op het mooiste plekje van de kloof. Namelijk de 'ijzerenpoort'. Dat is het stukje waar de kloof het smalst is, namelijk 3 meter. Het was heel indruk wekkend om te zien. Daar doe je het uiteindelijk allemaal voor!
Na de ijzerenpoort schoot de tijd lekker op. We hoefden nog maar een half uurtje te lopen voordat we uit de kloof waren. Maarja, daarna komt het. Je denkt dat je er bent, maar niets is wat het lijkt. Je moet daarna namelijk nog een dik half uur lopen voordat je bij het dorpje bent waar je met de boot word opgehaald. Maar eerlijk is eerlijk, het is het allemaal meer dan waard.
Maar toen, ja toen kregen we de zee in de gaten, en ooh wat leek een duik ons toch lekker!! Dus we gingen steeds sneller lopen, kleren al uit, en hup het water in! Heerlijk, heerlijk, heerlijk, ik heb nog nooit zo lekker gezwommen!! Even lekker afkoelen en kijken naar de kloof die we net gelopen hadden!
Daarna hebben we snel onze boot ticket opgehlaad en zijn we naar de boot gegaan. Eenmaal op de boot viel ik prompt in slaap! Van het een op het andere moment was ik zoo moe geworden, ik kon mijn ogen niet meer open houden! Na een uurtje op de boot te hebben gezeten zijn we met de bus weer terug naar Chersonissos gereden.
Daar hield het avontuur op, en waren we benen en voeten aan rust toe. Dus ben ik lekker vroeg naar bed gegaan, en heb ik een heerlijke lange nacht gemaakt!
De volgende dag kwam de spierpijn, en die voel ik nu nog steeds. Maar ik kan er niemand de schuld van geven, want ik wou die kloof lopen, ik heb het betaald, ik heb het geregeld, dus ik mag dan ook niet zeuren:P!

Nou dit was mijn lange verhaal over de kloof bij Samaria. Ik hoop dat ik een beetje een beeld heb geschreven hoe ik het beleefd heb, en vergeet ook zeker de foto's niet te bekijken;)

Groetjes en een dikke kus
Dorien.